We zijn als mensen ter wereld gekomen als de meest afhankelijke soort. De meeste pasgeborenen (dieren) staan gelijk op eigen benen. Wij mensen zijn de eerste 7 jaar van ons leven compleet afhankelijk van onze verzorgers.

Dat is zowel voor de ouders als voor de baby en het kleine kind een enorm groeiproces. Liefde is er (hopelijk) meestal meteen en onvoorwaardelijk, maar er zijn ook aan beide kanten veel onzekerheden.
Doe ik het goed (verzorger)?
Doe ik wel genoeg (verzorger)?
Houd ik dit vol (verzorger)?
Hoe blijf ik goed voor mezelf zorgen (verzorger)?

En aan de andere kant:
krijg ik genoeg en op tijd wat ik nodig heb (baby/kind)?
Vinden ze me wel lief (baby/kind)?
Ik wil veel meer zelf bepalen (baby/kind)!

Hopelijk waren het fijne jaren en begrepen jij en je ouders elkaar voldoende.

Zeker weten we dat het niet voor iedereen fijne jaren waren. Zover is duidelijk. Onzekere of getraumatiseerde verzorgers kunnen niet altijd geven waar de afhankelijke baby/kind om vraagt en dan herhaalt soms een deel van de geschiedenis zich.

Er zijn er bij die een valse start hebben gehad en veel zelf hebben moeten ontdekken over je veilig voelen en zelfvertrouwen opbouwen. Over voor jezelf zorgen en grenzen stellen. Dat gaat soms nog met veel vallen en opstaan..

De mensen die zich herkennen in een onveilige jeugd hebben vaak ook veel moeilijkheden binnen hun relaties. Hun ouders hebben op hun beurt hun best gedaan, maar hen niet geleerd om anderen te vertrouwen, door hen onvoldoende zelfvertrouwen mee te geven. Sommige van ons hebben ons niet goed kunnen hechten aan onze ouders door bepaalde omstandigheden en vinden het tot op de dag van vandaag lastig om anderen dichtbij te laten.

En dan word je zelf mama of papa… En mag je het helemaal zelf en samen gaan doen met alle dingen die jij wel en niet hebt meegekregen… over relaties… Best een uitdaging…

Ik weet niet of jij kinderen hebt, ikzelf heb twee mooie dochters. Ik doe mijn uiterste best. Maar ik kan nooit zeker weten of ik hen ook 100% geef wat ze nodig hebben. Ik heb er vertrouwen in dat ik signalen opvang. Dat ik het op tijd merk als ze zich niet goed voelen, of stress hebben. Maar ik ben nooit overal bij en kan ook wel eens wat missen. Ik bedenk iedere dag opnieuw dat ze niet altijd klein blijven en nu op z’n kwetsbaarst zijn en ik dus als ouder de taak heb om alert te blijven op hun behoeften en hun en mijn grenzen. Liefde geven en knuffelen gaat gelukkig vanzelf…

Aan de voorkant lezen jullie allerlei blogs over relaties (het is mijn werk/leven en missie), maar wist je dat ik aan de achterkant 100-den mensen per week (veelal helemaal GRATIS) begeleid naar meer zelfvertrouwen/verbinding en duidelijkheid in hun liefdesrelaties met mijn video trainingen?

Het is mijn bijdrage om de wereld een stukje mooier te maken. Ik geloof namelijk dat we allemaal zo nu en dan best een beetje hulp kunnen gebruiken. Dat we allemaal fijne relaties verdienen en nodig hebben en daar wil ik graag bij helpen.

www.rijkdominjerelatie.nl Download hier mijn gratis videotraining onder aan de pagina en leer jezelf alles over jouw eigen relatiegeluk terwijl ik je een klein beetje op weg help.

Liefs, Marieke
Auteur van Hulp In Zicht (2013) & Red Je Relatie (2018)