Op hele jonge leeftijd wist ik al dat ik schrijver wilde worden. Ik wilde anderen inspireren om wat van hun leven te maken. sterker nog! Om er alles uit te halen. En om nooit – maar dan ook nooit – op te geven. Ik had namelijk op jonge leeftijd gezien wat het met mensen kan doen als ze zichzelf opgeven. Dan leef je slechts nog in de schaduw van je eigen bestaan. In mijn ogen was dat een verdrietig, een triest en eenzaam leven. Naarmate ik dat vaker had gezien, als klein kind, wist ik dat ik dat ik kon helpen. Ik wilde dat namelijk voor niemand. Niemand verdiende het om zo te leven. Hier heb ik ook mijn zwak voor zwervers aan overgehouden.
Mijn ouders zijn nog altijd harde werkers. Ik moest als kind veel zelf uitvinden. Maar ze hebben mij laten zien dat ik met hard werken, doelen stellen en positief blijven alles kan bereiken. Niets is onmogelijk! Het mooiste vind ik dat ze mij de vrijheid hebben gegeven om mezelf te blijven. Sterker nog, mijn moeder maakte zich er hard voor dat ik mezelf bleef en in mezelf bleef geloven. Steeds weer. En daar zal ze zich vandaag de dag nog hard voor maken, mocht ik ooit naast mijn schoenen gaan lopen. Dan heb ik altijd nog mijn moeder die me weer terug in mijn schoenen zet. Ondanks dat de lessen in mijn jeugd en begin twintiger jaren soms echt keihard waren en ik verre van een perfecte jeugd had – kan ik achteraf zeggen dat iedere les een voorbereiding op de volgende is geweest. Dat vind ik ook het mooie aan ouder worden. Het wordt gemakkelijker om dingen te relativeren.
Alles wat ik heb meegemaakt kan ik inzetten om mensen mee te helpen. Dat vind ik zo mooi aan wat ik doe. Ik leef in pure waarheid.
Dat mensen mij inmiddels betalen voor mijn kennis is soms nog een droom. Ik mag in mijn werk gewoon 100% mezelf zijn en daar wordt ik nog goed voor betaald ook. Dat vind ik het allermooiste aan mijn vak als therapeut, coach en auteur.
Ik gun het iedereen om zijn ware missie te vinden. Dat je hetgeen waarvoor je hier op aarde bent gekomen ook kunt leven en dat je dan kunt ervaren dat je werk totaal geen moeite kost. Het is je tweede natuur. Zo veel mensen doen werk met tegenzin. Zitten in een relatie omdat het zo hoort en verdoven zichzelf in de weekenden om te vergeten dat ze geleefd worden.
Ik denk dat Arjan en ik een inspiratiebron zijn voor onze omgeving omdat we vechters zijn. We echt doen wat we leuk vinden. We iets bedenken en het ook nog doen en we anderen altijd positief proberen te stimuleren en proberen te helpen waar we kunnen. Daarnaast respecteren we elkaar. We zijn eerlijk tegen elkaar en durven elkaar vrij te laten.
Ik zie voor ons nog veel ontwikkelingsmogelijkheden in de nabije en verdere toekomst en weet dan we anderen zullen blijven inspireren om te leven. Echt te leven.
Ben je toe aan Echt Leven? Stuur me gerust een mail en maak een stap richting meer rijkdom in je relatie, je leven en in je totale zijn. info@rijkdominjerelatie.nl
0 0 stemmen
Artikel waardering